![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/1664698713947-1024x1024.jpg)
หลวงพี่เป็นชาวใต้หวัน อายุ 25 ปี หลวงพี่ทำงานช่างประปาและนับถือศาสนาพุทธ ท่านเริ่มสนใจการนั่งสมาธิเมื่อสามปีที่แล้ว ท่านได้ดูเรื่องราวของพระอาจารย์จากประเทศจีนท่านหนึ่งซึ่งมีชีวิตอยู่เมื่อกว่า 1,500 ปีที่แล้ว ประโยคที่ท่านบรรลุธรรมนั่นเอง ที่เป็นแรงบันดาลใจให้หลวงพี่อยากบวชพระนับตั้งแต่นั้นมา
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/1.jpg)
ธรรมะแรกที่สะกิดใจหลวงพี่
“ท่านพูดถึงความไม่มีตัวตน ความเป็นธรรมชาติของตัวตน กระจกที่ไม่ใช่กระจก แท้จริงแล้วไม่มีตัวตนอยู่เลย แล้วมลทินมาจากไหนกันเล่า” ประโยคเหล่านี้ทำให้หลวงพี่หันมาสนใจการทำสมาธิ ท่านได้เริ่มการมองเข้าไปภายใน และทำให้ท่านเปลี่ยนวิชาเรียน “ผมเพิ่งเปลี่ยนวิชาเรียนเป็นวิชาปรัชญา ขณะกำลังศึกษาในชั้นมหาวิทยาลัย ผมอยากรู้ว่าคนเราเกิดมาทำไม ดังนั้นจึงมาเรียนปรัชญา แล้วพอได้เจอบทกลอนนี้ จึงเริ่มหาความหมายของชีวิตจากการเดินทางสายกลางเข้าไปภายใน”
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/2.jpg)
ก่อนที่จะเริ่มเข้ามาบวช
หลังจากที่เกิดความรู้สึกอยากบวชแล้ว หลวงพี่ก็เริ่มมองหาวัดที่สามารถไปบวชได้ “มีวัดที่มีวัดสาขาอยู่ในไทเป ผมจึงเข้าไปสมัคร แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าปีนี้เขาไม่ได้จัดโครงการบวช แต่เขาสามารถแนะนำวัดในเชียงใหม่ให้ผมไปบวชได้ ซึ่งก็คือที่ iMonastery นี้ พอผมเรียนจบ ทางบ้านยังไม่ค่อยเห็นด้วยกับการตัดสินใจบวชของผม ผมจึงรอจนถึงเดือนเมษายนปีนี้ (พ.ศ. 2565) ทางบ้านเลยเริ่มเข้าใจและอนุญาตให้ผมบวชได้”
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/3.jpg)
แรงขับภายในใจหลวงพี่เรื่อง “พ่อ”
พ่อของหลวงพี่ไซม่อนจากไปตั้งแต่ท่านอายุได้ 6 ขวบ “การตายของพ่อเป็นปมในใจผมจนอายุ 21 ปี เมื่อได้อ่านบทกลอนของพระอาจารย์ ปมในใจผมก็คลายไป ใจผมได้รับการปลดปล่อยเหมือนได้ค้นพบพื้นที่อิสระ”
ท่านได้คิดแล้วว่า “ชีวิตพระคือเส้นทางที่ดีที่สุด ในการเดินทางเข้าสู่ภายใน”
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/4.jpg)
ความเหงาภายในใจ จึงต้องเริ่มรักษาใจ
“ผมพยายามรักษาตัวเอง ผมรู้สึกเหงาอยู่ตลอดเวลา แล้วพยายามมองหาที่พึ่งจากภายนอก สิบปีก็แล้ว สิบห้าปีผ่านไปก็แล้ว ผมยังไม่ดีขึ้น จนผมได้มาเจอพุทธศาสนา แล้วทำให้รู้ว่าต้องเริ่มรักษาจากใจภายใน”
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/5.jpg)
เมื่อขอให้ท่านพูดถึงวิธีการรักษาปมในใจ หลวงพี่ไซม่อนกล่าวว่า “พอผมได้อ่านบทกลอนของพระอาจารย์ ผมเข้าใจว่ามันคือเรื่องของความสัมพันธ์ เมื่อมีคนหนึ่งจากไป ความห่วงหาอาทรนั้นยังอยู่ ทำให้เกิดความอ้างว้าง ผมต้องหาสิ่งใหม่ เพื่อพุ่งความสนใจไป แล้วความรู้สึกโดดเดี่ยวจะหายไปเอง เราแค่ตระหนักรู้ว่า..ความรู้สึกผูกพันนั้นมีอยู่ ดูไปเฉยๆ ดูไปเรื่อย ๆ หลายๆ รอบ แล้วเราก็จะเข้าใจและทำใจได้เอง”
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/6.jpg)
ความสุขจากสมาธิ
หลวงพี่ไซม่อนพบพลังงานความสุขและความอบอุ่นในระหว่างการทำสมาธิ “ผมรู้สึกมีความสุขมากตอนนั่งสมาธิ ผมลองทำสมาธิในหลายรูปแบบมานาน 3 ปี ตั้งแต่เริ่มนั่งผมก็ไม่เคยเจ็บป่วยอีกเลย เป็นหวัดเล็กน้อยก็ไม่เคย แต่ก่อนผมอาจป่วยทุกปีช่วงเปลี่ยนฤดูกาล แต่ตอนนี้ผมแข็งแรงมากไม่ป่วยอีกต่อไป”
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/7.jpg)
พอบวชแล้วเป็นอย่างไรบ้าง?
“ผมรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น มีความสุขมากขึ้นในทุกๆ วัน ตอนใช้ชีวิตทางโลก มีเรื่องจุกจิกมากวนใจทำให้ไม่ค่อยมีสมาธิ และวางใจเข้ากลางไม่ค่อยได้ แต่พอผมบวชผมต้องเลิกนิสัยเดิมๆ เลิกยึดติดแบบเดิมๆ ช่วงแรกอาจปรับตัวยากหน่อย แต่พอนานไปทุกอย่างก็ดีขึ้น ผมวางใจได้ละเอียดลุ่มลึกขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก”
เมื่อถูกถามถึงพระอาจารย์หลวงพี่ไซม่อนตอบว่า “พระทุกรูปจิตใจดี ท่านให้ความสำคัญเรื่องการปฏิบัติธรรมของตัวเอง ไม่เพ่งโทษจับผิดคนอื่น ผมว่ามันเป็นบรรยากาศที่ดีมาก”
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/8.jpg)
ถ้าคิดอยากจะบวช
หลวงพี่ไซม่อนให้คำแนะนำสำหรับผู้กำลังคิดอยากบวชว่า “คุณต้องหาแรงจูงใจว่า..ทำไมถึงต้องบวชให้เจอ บางคนอาจกำลังแสวงหาบางอย่าง เช่น การค้นหาตัวตนหรือสถานที่ที่ทำให้รู้สึกปลอดภัย แต่ถ้าการบวชไม่ตอบโจทย์กับแรงจูงใจของคุณนั้นคุณอาจต้องคิดพิจารณาใหม่ให้ดี”
![](https://imonastery.org/wp-content/uploads/2022/10/9.jpg)
ข้อความสุดท้ายที่หลวงพี่ไซม่อนอยากบอกคือ
“ผมทำตามกฎของตัวเอง คือ ไม่ว่าผมจะปฏิบัติต่อคน สัตว์ หรือสิ่งมีชีวิตอื่นใดไว้ นั่นคือการกระทำ สิ่งที่ผู้อื่นปฏิบัติต่อผมนั้น คือ กรรมของผมเอง อย่าไปเครียดกับชีวิตมาก รักษาใจตัวเองทำสมาธิจนกว่าจะบรรลุมรรค ผล นิพพานดีกว่า นั่นคือเป้าหมายของผม ให้ยอมรับชีวิตตามความเป็นจริง และปฏิบัติต่อผู้อื่นประดุจเขาเป็นญาติของคุณ”