จิตบริสุทธิ์ ​(The Pure Soul)

ท้องฟ้ายามค่ำคืนย่อมมืดสนิทก่อนฟ้าสาง ผู้ได้พบกับแสงสว่างก็คือ ผู้เคยผ่านความมืดมนมาก่อน ผู้ใดเห็นทุกข์..ผู้นั้นเห็นธรรม ผู้อยู่ในเพศสมณะอาจไม่ได้สะอาดบริสุทธิ์มาแต่เดิมก็จริง แต่นักบวชคือผู้ตระหนักถึงความทุกข์และเสาะหาหนทางพ้นทุกข์

ความตั้งใจดับทุกข์นี้เอง ที่เป็นเมล็ดพันธุ์แห่งความบริสุทธิ์ เป็นดาวประกายพรึกที่ส่องสว่างในยามค่ำคืน หน้าที่การงานและภาระรับผิดชอบต่อครอบครัว ทำให้เราต่างวิตกกังวลและสูญเสียความสงบของใจ แล้วดำเนินชีวิตแบบเสียศูนย์ สับสน ซึมเศร้า กระวนกระวาย ฯลฯ ส่งผลให้เราจัดการกับปัญหาชีวิตและรักษาสภาพจิตใจที่ดีเอาไว้ไม่ได้

ดังเรื่องราวของคุณคริส สมิท บูรณะนนท์ อดีตทหารเรือในสงครามอิรัก ผู้บวชในโครงการ Monk Life Project เขาได้กล่าวไว้ว่า “กว่า 18 ปีที่ผ่านมา ชีวิตผมพังทลายไม่เหลือชิ้นดี สับสนและโหยหาหนทางเยียวยาและรักษาความเจ็บปวดในใจให้สลายไป”

พระพุทธองค์เปรียบเสมือนหมอ ผู้ทำการผ่าตัด และเป็นครูผู้สอนหนทางดับทุกข์ ชีวิตสมณะคือเส้นทางแห่งความบริสุทธิ์ เส้นทางแห่งการรักษาความทุกข์ และทางพ้นทุกข์

บางคนเปรียบการบวชเหมือนการไปผ่าตัดในโรงพยาบาล เพราะหากผ่าตัดที่บ้าน จะไม่ได้มาตรฐานเรื่องอนามัยและขาดเครื่องมือที่จำเป็น การบวชจึงเป็นสิ่งสำคัญ ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า “ฆราวาสคับแคบ เป็นทางมาแห่งธุลี บรรพชาเป็นโอกาสว่าง การที่บุคคลผู้อยู่ครองเรือน จะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์โดยส่วนเดียวดุจสังข์ที่ขัดแล้ว ไม่ใช่สิ่งที่ทำได้ง่าย ถ้ากระไรเราพึงปลงผมและหนวด ครองผ้ากาสายะออกบวชเป็นบรรพชิตเถิด” (๒. สามัญญผลสูตร)

หากบุคคลใดสละชีวิตทางโลกซึ่งเป็นต้นกำเนิดแห่งทุกข์ได้ บุคคลนั้นย่อมมุ่งสู่หนทางภายในที่ช่วยดับทุกข์ได้ดียิ่งขึ้น การจะตัดสินใจเช่นนี้ได้ ต้องอาศัยทั้งดวงปัญญาและความกล้าหาญจึงจะบรรลุผล แต่เส้นทางนี้คุณไม่ได้เดินเพียงลำพัง

“ผมตัดสินใจบวชเพื่อทบทวนสิ่งที่ผมเคยเรียนรู้มา และเพื่อแทนที่ประสบการณ์เลวร้ายด้วยพลังบวก ความเมตตากรุณา และความรัก” คริสกล่าว

ที่นี่มีทั้งความสุข ความเบิกบาน และความเอื้อเฟื้อ หมู่สงฆ์อยู่ร่วมกันอย่างกลมเกลียว มีพระอาจารย์ผู้อ่อนโยนและเชี่ยวชาญในการเทศน์สอนคอยให้คำแนะนำ ณ iMonastery แห่งนี้ เป็นดั่งพุทธวจนะที่ว่า “ท่านเหล่านี้จึงร่าเริงยินดียิ่งนัก มีจิตชื่นบาน มีรูปอันน่ายินดี มีอินทรีย์ผ่องใส มีความขวนขวายน้อย ไม่หวาดกลัว เลี้ยงชีพด้วยของที่ผู้อื่นให้ มีจิตดุจมฤคอยู่” (๘๙. ธัมมเจติยสูตร)

ธรรมะคือสิ่งประเสริฐแม้สำหรับผู้บวชใหม่ การปฏิบัติตามวินัยสงฆ์ ความสัปปายะของสถานที่ อาหาร สภาพดินฟ้าอากาศ การนั่งสมาธิ การฝึกสติ และธรรมะ ช่วยปลดปล่อยภาระแรงกดดันต่าง ๆ ทิ้งไป ปลดปล่อยนับตั้งแต่ปอยผมร่วงหล่นสู่พื้นดินเลยด้วยซ้ำ และเมื่อผู้บวชกลับออกไปใช้ชีวิตทางโลก เขาย่อมเป็นผู้บริสุทธิ์ขึ้น มีความรู้ มีภูมิคุ้มกัน มีทักษะ พร้อมต่อกรกับปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ได้ดีขึ้น และตระหนักถึงความสำคัญของการรักษาจิตให้บริสุทธิ์ด้วย”